113. Boekpresentatie Harry van Kuyk (2)

Hoe zat het nu met Van Kuyk als drukker van zijn eigen boeken? Het curieuze voor een man die zelf als letterzetter en drukker aan de grafische school is opgeleid, is dat zijn eerste boeken in het colofon de lettertypen in het geheel niet noemen. Die colofons vermelden alleen dat het boek is gedrukt op de speciale reliëfdrukpers. Maar daarop zijn alleen de prenten gedrukt.

Uitnodiging voor de tentoonstelling en presentatie van
Harry van Kuyk, Variaties op de sectio aureo (1972)

Voordat hij zijn grote zware reliëfpers bezat, maakte hij kleinere drukken op een persje dat sterk lijkt op een boekbinderspers. Hij beschikte ook over een boekdrukpers, een Diamant degelpers, maar die heeft hij nooit voor zijn boeken gebruikt. Het lijkt ook dat hij helemaal geen lettermateriaal in zijn atelier had opgeslagen. 

Toch bevatten de boeken teksten. Was er in het eerste boek uit 1971 maar een korte tekst, titel en colofon ineen, later kwamen er op verzoek geschreven inleidingen van bijvoorbeeld Lambert Tegenbosch, Wim Wennekes en G.W. Ovink. Nog later gebruikte hij wel eens gedichten (van Hans Bouma) en steeds meer gebruikte hij zijn eigen teksten.

Die teksten heeft hij nooit in eigen atelier geproduceerd. Ze werden ook meestal als een los, apart boekje gedrukt, zoals de bijlage bij de Variaties op de sectio aureo (1972).

Hij koos daarvoor bedrijven uit zijn directe omgeving, de streek rond Nijmegen: Huissen, Doortwerth, Beek-Ubbergen en Wijchen.

Kenmerkend voor Van Kuyk was bovendien dat hij een zetterij én een drukkerij betrok bij een boek. Vaak kon een bedrijf beide dingen doen, maar hij koos er stelselmatig voor bij een het zetwerk en bij de ander het drukwerk onder te brengen. Dat wijst er op dat hij een zekere kwaliteit nastreefde, maar ook dat hij een gunstige prijs voor het werk buiten de deur nastreefde.

En alles was op fietsafstand.