Een boek in de brand steken, alleen maar om uit te vinden van welk materiaal het is gemaakt - dat doen we niet vaak bij de KB, maar nu was het toch noodzakelijk.
Voor de collectie is een uitgave verworven die in 1989 verscheen bij het vijfjarig bestaan van Boekhandel De Verloren Tijd/Stichting Perdu in Amsterdam.
 |
| Wallace Stevens, Het huis was stil en de wereld kalm (1989) |
Het bevat een gedicht van Wallace Stevens, vertaald door Hans Kloos en gedrukt door Nico Boink in een oplage van 80 exemplaren. Er was geen exemplaar in een Nederlandse bibliotheek tot nog toe.
Er is een losbladig colofon dat onder andere vermeldt dat de vormgeving in handen was van Conny Brakel, Inge de Leeuw en Michiel van Lith.
 |
| Wallace Stevens, Het huis was stil en de wereld kalm (1989) |
De transparante pagina's worden bij elkaar gehouden doordat de pagina's links en verticaal tweemaal aan elkaar genaaid zijn met twee rode draden - daartussen is ter versteviging een stukje karton aangebracht.
De pagina's zelf lijken op gaas en bevatten steeds een strofe met twee regels van het gedicht.
 |
| Wallace Stevens, Het huis was stil en de wereld kalm (1989) |
Aan de randen zijn de lange rafels niet afgeknipt.
Het voelt niet als papier of als stof.
 |
| Wallace Stevens, Het huis was stil en de wereld kalm (1989) |
Ik vroeg daarom advies aan een van onze restauratoren, Paulien Rings. Zij heeft een stukje van een rafelende draad afgeknipt en - alles op een veilige manier - in brand gestoken. Er konden twee dingen gebeuren: er vormde zich een hoopje as of niet. Dat tweede gebeurde, want de draad smolt.
Dat betekent dat het boek is gedrukt op synthetisch materiaal en niet op linnen, zoals de antiquaar bij wie het is gekocht dacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten