Johannes den Hertog, Hella Haasse, Credo |
Johannes den Hertog, Hella Haasse, Credo |
Johannes den Hertog, Hella Haasse, Credo |
Johannes den Hertog, Hella Haasse, Credo |
Algemeen Handelsblad, 24 april 1947 |
Algemeen Handelsblad, 24 april 1947 |
De gezwollen taal van quasi diepzinnigheid beoogt een soort geloofsbelijdenis te suggereeren, doch wanneer men kort tevoren den mistekst in zijn sobere grootheid heeft gevolgd, dan lijken zulle holle phrasen wel dubbel arm van geest.
Ook de muziek werd te retorisch gevonden:
Den Hertog zit evenwel nog verstrikt in het romantisch sentiment der programmamuziek, ondanks het modern schrijnend coloriet, dat hij handig heeft verwerkt.
Misschien geen wonder dat Haasse zelf de tekst nooit heeft heruitgegeven. Toch voegt het iets toe aan ons begrip van de jonge Haasse - ze was nog geen dertig toen het werk in 1947 werd uitgevoerd. Ook in de jaren vijftig schreef zij nog enkele teksten voor muziekstukken (Swiers geeft een lijstje van de door hem gevonden stukken).
De tekst begint met een ode aan de 'Oermoeder, al-moeder, heilige aarde', vervolgens wordt gezegd dat de adem van God het leven aanbracht in de donkere wilde schepping ('Zijn adem blies u aan') en zijn er regels over vissen en vogels. Het 'Koor' zingt over de verwantschap tussen de oermoeder en de mens:
Hemel en aarde
dragen wij in ons.
Hemel en aarde
blijven ons vreemd.
Men zoekt naar 'eenheid', naar 'inzicht', naar 'God'. Levenslust wordt afgeschilderd als het werk van een demon en het leven wordt vergeleken met een boom - niet bijster origineel, dat is waar - maar de boom geldt als de verbinding tussen aarde en hemel, tussen het demonische en het goddelijke. Haasse zoekt een middenweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten