dinsdag 27 mei 2025

389. Ter recensie

Recensie-exemplaren van boeken werden vroeger verzonden aan tijdschriften, critici en redacties. Op of in het boek werd dan geschreven of gestempeld: 'Ter recensie'. Boeken uit de eerste helft van de twintigste eeuw kun je nog regelmatig aantreffen met zo'n opschrift of stempel.

Wat ik niet eerder zag is een omslag waarop dat - samen met verkoopgegevens - is afgedrukt, maar in 1924 gebeurde dat met een boek van Frans Coenen (1866-1936): Studiën van de Tachtiger beweging, verschenen bij uitgeverij G.W. den Boer in Middelburg.

Frans Coenen, Studiën van de Tachtiger beweging (1924)

Het KB-exemplaar is herbonden met een deel van het linnenomslag geplakt op de band. Die heeft de opdruk niet. Het exemplaar dat is afgebeeld op de site van DBNL is net zo. (Zie DBNL).

Frans Coenen, Studiën van de Tachtiger beweging (1924):
recensie-exemplaar

Maar een exemplaar dat ik nu op mijn bureau heb liggen heeft het wel: dit is ingenaaid in een papieren omslag. Behalve de auteur en titel, de plaats en het jaar van uitgave - omringd met versieringen door Johan Briedé - staat onderaan in een groot lettercorps en dubbel onderstreept gedrukt:

RECENSIE-EXEMPLAAR

Daaronder staat wat de prijs voor een ingenaaid exemplaar was en wat een exemplaar in linnen stempelband moest kosten.

Er zullen vast meerdere voorbeelden bestaan, of was dit een eigenaardigheid van deze uitgever? Zond G.W. den Boer vanuit Middelburg uitzonderlijk veel recensie-exemplaren rond, zodat het lonend werd dit op de boeken te laten drukken in plaats van steeds handmatig elk exemplaar zo te merken? Of alleen voor dit boek?

Ik ben benieuwd naar andere voorbeelden.

dinsdag 6 mei 2025

388. Voyeur - naar aanleiding van Balzac en de Bedachte 'Misdruk'

In februari publiceerde ik een blog over Balzac en het gebruik van gerezen wit als betekenisvol of decoratief element in drukwerken. Een modern voorbeeld was dat van Jean Vodaine uit 1998. (Zie blog 384).

Nick ter Wal (Artistiek Bureau) herinnerde zich ooit ook zo'n uitgave te hebben gemaakt met een gedicht van Wilfred Smit (1933-1972), docent Russische literatuur en dichter. 

Het gedicht heet 'Voyeur' en werd door  PS (Nick ter Wal) gepubliceerd in 2006. Het is gedrukt in blauwe inkt op een kaart.

 

Wilfred Smit, Voyeur (2006)

Het is gezet uit de Lectura en gedrukt in elf exemplaren. Tussen elk paar woorden in het gedicht is gerezen wit afgedrukt, in blauw. Aan het slot van het gedicht lopen deze balkjes door als een decoratief patroon, waardoor de indruk wordt gewekt dat die balkjes tussen de woorden maar toeval zijn. 

Wilfred Smit, Voyeur (2006)

Deze uitgave heeft dezelfde speelsheid als die van Vodaine, alleen is hier de decoratieve component groter. 

Het KB-exemplaar heeft aanvraagnummer: KW GW A101243.

Zijn er nog meer moderne voorbeelden te vinden?